درمان‌ها و تزریقات حداقل تهاجمی گزینه درمان نسبتا خوب و منصفانه برای درد پایین کمر و گردن درد هستند. آنها معمولا پس از تمام شدن یک دوره دارو و یا فیزیوتراپی مورد استفاده قرار می‌گیرند (یا گاهی اوقات همراه با یکی از این درمان‌ها)، اما پیش از انجام جراحی تعیین می‌شوند. تزریقات می‌توانند برای کمک به کاهش درد و همچنین به عنوان یک ابزار تشخیصی برای شناسایی منبع درد مفید باشند. تزریقات می‌توانند بیشتر از داروهای خوراکی موثر باشند زیرا آنها دارو را به طور مستقیم به ناحیه‌ای که درد دارد می‌فرستند. بسته به نوع تزریقی که دریافت می‌کنید، ممکن است تسکین درد به مدت طولانی مدت به دست آید، یا ممکن است تسکین شما تنها موقتی باشد.
درد در گردن، کمر، بازوها و یا پاها چیزی نیست که شما مجبور باشید با آن زندگی کنید، و اغلب بدون جراحی بزرگ می‌تواند از بین برود. درمان به روش تزریق در ستون فقرات به یکی از کارآمدترین روشهای کنترل درد تبدیل شده است. این روش ایمن، حداقل تهاجمی و بسیار موثر است. تزریق در ستون فقرات می‌تواند درد و تورم را یک تا پنج روز پس از عمل کاهش دهد و می‌تواند در هر جا از یک هفته تا 1 سال دوام داشته باشد. متخصصین طب فیزیکی و توانبخشی گزینه‌های موثر و بلند مدت برای از بین بردن درد را که حداقل تهاجمی هستند مانند پی آر پی و تزریق اپیدورال را ارائه می‌دهند.
جراحی بسته و تزریق چه مزایایی دارند؟
برخی از محاسن تزریق در ستون فقرات عبارت‌اند از:
- زخم‌های کوچک جراحی
- میزان عفونت کم
- کمترین آسیب به بدن
- کاهش میزان خونریزی
- درد کم پس از عمل
- بهبودی سریع‌تر
کاربردهای تزریق در ستون فقرات
استفاده از تزریق‌های انتخابی در ستون فقرات برای درمان اختلالات درد ناشی از ستون فقرات دارای ارزش تشخیصی و درمانی مشهود برای بیمار تحت تاثیر است. آنها شامل تکنیک‌های تزریقی مجزا و به خوبی کنترل شده هستند که در نقاط هدف خاص در داخل و اطراف ستون فقرات هدایت شده‌‌اند که معمولا شامل استفاده از فلوروسکوپی برای کمک به قرار دادن مناسب سوزن و در نتیجه انجام این کار است و ممکن است به افزایش دقت و کارایی تکنیک تزریق خاص کمک کند. بعضی از شایع‌ترین نشانه‌ها برای این روشهای تشخیصی و درمانی ستون فقرات به شرح زیر هستند:
- رادیکولوپاتی عصب فقراتی
- تنگی کانال نخاعی
- درد دیسکوژنیک (به عنوان مثال، اختلال علامت دیسک داخلی)
- مشمول، برآمدگی دیسک یا پیش رفتگی در مقابل فتق دیسک بیرون آمده یا جدا
- بیماری خرابی چند سطحی دیسک
- آرتروپاتی مفصل فاست، یا درد عصب مفصل فاست مرتبط
- اختلال درد مفصل خاصره‌ای خاجی
- سندرم درد منطقه‌ای پیچیده (CRPS) (که قبلا با عنوان دیستروفی رفلکسی سمپاتیک شناخته می‌شد)
روشهای تزریق در ستون فقرات
تزریق‌های رایج عبارتند از:
اپیدورال
یک تزریق اپیدورال استروئید (ESI) شامل تزریق استروئید به طور مستقیم در اطراف دیورا است، که کیسه اطراف ریشه‌های عصبی است که حاوی مایع مغزی نخاعی می‌باشد (مایعاتی که ریشه‌های عصبی در آنها شسته می‌شوند). این ممکن است در سطح گردنی، قفسه سینه یا کمری انجام شود، یا از روشper caudal استفاده می‌شود.
اپیدورال چگونه کار می‌کند؟
تزریق در اطراف کیسه دیورا می‌تواند باعث التهاب همراه با عارضه‌های رایج مانند تنگی نخاعی، فتق دیسک یا بیماری خرابی دیسک شود. همچنین تصور می‌شود که یک اثر قرمزی ناشی از تزریق وجود دارد که به حذف یا شستن پروتئین‌های تحریک آمیز در اطراف ساختاری که ممکن است باعث درد شوند کمک می‌کند.
تزریق چگونه انجام می‌شود؟
بیمار روی تخت عمل به روی شکم قرار می‌گیرد و داروی بی‌حسی موضعی به ناحیه‌ای که مورد هدفمان است تزریق می‌شود. فلورسکوپی (شعه ایکس زنده) برای اطمینان از اینکه پزشک دارو را به محل درست تزریق می‌کند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. پس از تزریق اولیه‌ی بی‌حسی، یک سوزن طولانی‌تر برای تزریق دارو و یا استروئید به منطقه مورد نظر استفاده می‌شود. گاهی اوقات ممکن است داروهای داخل وریدی برای کمک به ریلکس شدن بیمار یا به حداقل رساندن ناراحتی بیمار در طول تزریق استفاده شود.
انسداد ریشهای عصبی انتخابی
یک تزریق رایج دیگر، انسداد ریشهای عصبی انتخابی (SNRB) عمدتا برای تشخیص منبع خاص درد ریشه عصب استفاده می‌شود، و به طور متوسط تسکین درمانی درد پایین کمر و یا پا را ارائه دهد.
انسداد ریشه عصبی انتخابی چگونه عمل می‌کند؟
هنگامی که ریشه عصب فشرده و ملتهب می‌شود، می‌تواند باعث ایجاد درد در کمر و یا پا شود. مطالعه تصویربرداری بیمار ممکن است به وضوح نشان ندهد که کدام عصب باعث ایجاد درد می‌شود، در این صورت یک انسداد ریشهای عصبی انتخابی می‌تواند برای کمک به پزشک در جداسازی منبع درد در نظر گرفته شود. علاوه بر عملکرد تشخیصی آن، این نوع تزریق همچنین می‌تواند برای درمان فتق دیسک خاص مفید باشد.
در طول تزریق انسداد ریشه عصبی انتخابی چه اتفاقی رخ می‌دهد؟
بیمار روی تخت عمل به روی شکم قرار می‌گیرد و داروی بی‌حسی موضعی به ناحیه‌ای که مورد هدف پزشک است تزریق می‌شود. فلورسکوپی (شعه ایکس زنده) برای اطمینان از اینکه پزشک دارو را به محل درست تزریق می‌کند، مورد استفاده قرار می‌گیرد. عصب به سطحی که سوراخ وجود دارد نزدیک می‌شود (سوراخ بین استخوان‌های مهره بدن). معمولا یک استروئید (دارو ضد التهابی) و لیدوکائین (عامل بی‌حس کننده) استفاده می‌شود. گاهی اوقات ممکن است داروهای وریدی برای کمک به ریلکس شدن بیمار یا به حداقل رساندن ناراحتی در حین تزریق استفاده شود.
انسداد مفصل فاست
در مواردی که مفصل فاست خودش مولد درد است، تزریق انسداد فاست می‌تواند برای کاهش درد انجام شود. شبیه به انسداد ریشه عصبی انتخابی، تزریقات انسداد فاست ابراز تشخیصی هستند که برای جداسازی و تایید منبع خاص درد استفاده می‌شوند. انسدادهای فاست همچنین اثر درمانی دارند، زیرا منبع درد را بی‌حس کرده و التهاب موجود را کاهش می‌دهند. این تزریقات ممکن است در ناحیه گردنی، قفسه سینه یا کمری ستون فقرات شما انجام شوند.
در طول تزریق انسداد مفصل فاست چه اتفاقی رخ می‌دهد؟
بیمار روی تخت عمل به روی شکم قرار می‌گیرد و داروی بی‌حسی موضعی به ناحیه‌ای که مورد هدف پزشک است تزریق می‌شود. یک بار دیگر، پزشک از فلوروسکوپی (اشعه ایکس زنده) برای هدایت سوزن به کپسول مفصل فاست برای تزریق لیدوکائین (عامل بی‌حس کننده) و یا استروئید (دارو ضد التهابی) استفاده می‌کند. اگر بعد از تزریق درد از بین رفت، می‌توان نتیجه گرفت که آن کپسول مفصل فاست خاص مولد درد است که به تازگی تزریق شده است.
انسداد مفصل ساکروایلیاک
انسدادهای مفصل ساکروایلیاک تزریقاتی هستند که عمدتا برای تشخیص و درمان درد پایین کمر همراه با اختلالات مفصلی ساکروایلیاک استفاده می‌شوند. مفصل ساکروایلیاک در کنار ستون فقرات قرار دارد و استخوان خاجی (پایین ستون فقرات) را با لگن (مفصل ران) متصل می‌کند.
در طول تزریق انسداد مفصل ساکروایلیاک چه اتفاقی رخ می‌دهد؟
در روش انسداد مفصل ساکروایلیاک پزشک از فلوروسکوپی (اشعه ایکس زنده) استفاده خواهد کرد و یک سوزن را به مفصل ساکروایلیاک بیمار برای تزریق کردن لیدوکائین (عامل بی‌حس کننده) و استروئید (داروی ضد التهابی) وارد می‌کند.
پی آر پی
تزریقات پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) با تحریک بهبودی در تاندون‌ها، رباط‌ها، عضلات و مفاصل، از طریق فعال شدن عوامل رشد و فرآیندهای جبرانی کار می‌کند. پس از آن می‌تواند به افزایش عملکرد و کاهش درد مرتبط با آسیب‌های بافت نرم و اختلال عملکرد کمک کند. این تکنیک شامل استفاده از خون خود بیمار است که برای جدا کردن پلاکت‌های فعال شده گرفته شده و سپس تفکیک می‌شود. این پلاسمای غنی از پلاکت به منظور تحریک ترمیم به قسمت آسیب بافت تزریق می‌شود. تصویربرداری اولتراسوند برای کمک به اطمینان از اینکه تزریق به محل مورد نظر منتقل می‌شود، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
اوزون تراپی
اوزون تراپی روشی برای کاهش درد کمر و پا توسط تزریق اوزون داخل و اطراف دیسک است. هنگامی که اوزون در فضای داخلی دیسک (nucleus pulposus) تزریق می‌شود، تولید آنزیم‌های آنتی اکسیدان وجود دارد. اینها مواد سمی موجود در داخل فضای داخلی دیسک را خنثی کرده و موجب انقباض دیسک می‌شوند. علاوه بر این، اوزون در آب در دیسک حل می‌شود و بر روی پروتئین‌های گلیکوزیل‌شده یا پروتئوگلیکان که بلوک‌های دیسک را که باعث کوچک و منقبض شدنشان می‌شوند را می‌سازند، تاثیر می‌گذارد، در نتیجه باعث کاهش حجم دیسک و کاهش فشار روی اعصاب می‌شوند.
خطرات مربوط به تزریق چیست؟
همانند هر روش حداقل تهاجمی، یک خطر بسیار کمی از عفونت در محل سوراخ، تورم، کبودی، و افزایش درد و یا تغییر در ماهیت درد وجود دارد. همچنین یک خطر از راه دور وجود دارد که ممکن است سوزن به داخل کیسه دیورال (به جز تزریقات فاست) به مایع مغزی فقراتی وارد شود، که ممکن است موجب سر درد فقراتی شود. مراحلی برای به حداقل رساندن خطرات و به حداکثر رساندن اثربخشی درمان در نظر گرفته می‌شوند.
